الکساندر آلخین
چهارمین قهرمان چهان
الکساندر الکساندرویچ آلخین در 31 اکتبر 1892 میلادی در مسکو به دنیا آمد.
مادرش دختر یک صاحب صنعت مسکویی و مالک کارخانه نساجی بود. پدرش نیز از اشراف بلند پایه و عضو مجلس دومای روسیه بود.
شطرنج را در هفت سالگی و به احتمال زیاد از برادر و خواهر بزرگترش فرا گرفت.
در 15 سالگی (1907) به صورت رسمی در مسابقات شرکت کرد.
اگر در سال 1907 دستاوردهای مسابقه ای آلخین ناچیز بود, ولی سال بعد با موفقیتهای قابل توجه در مسابقات و رویاروییها همراه بود.
نخستین دستاورد جدی آلخین در سال 1908 در مسابقه بین المللی دوسلدورف که در آنجا به مشترکا مقام چهارم و پنجم رسید.
در سال 1908 در مسابقه " انجمن دوستداران شطرنج مسکو " به مقام اول رسید.
در همان سال همزمان با این مسابقات در چند رویارویی هم در روسیه و خارج از آن شرکت کرد.
پیروزی بر استاد سرشناس بنجامین بلومنفلد آن هم با نتیجه 4.5 بر 0.5 عرض اندامی جدی بود.
نتیجه رویارویی در برابر هانس فارنی هم بد نبود: 1.5 در مقابل 1.5 . ولی خیره کننده ترین پیروزی او در برابر شطرنج باز مشهور, کورت فون باردلبن, با نتیجه 4.5 بر 0.5 رقم خورد.
در رویاروی کوتاه آلخین با ولادمیر نناروکوف به شکست فاحش آلخین انجامید. (3 بر 0)
در سال 1909 , آلخین که تازه شانزده سالش تمام شده بود در مسابقه "آماتورهای سراسر روسیه" در پترزبورگ, به مقام نخست دست پیدا کرد. حاصل کار آلخین, 12 برد, 2 مساوی و تنها 2 شکست بود. او در شانزده سالگی به مقام استادی رسید.
او پس از پایان دبیرستان وارد مدرسه سلطنتی حقوق پترزبورگ شد.
آلخین بعد از کسب عنوان استادی به کارزار رقابت های شطرنجی شتافت ولی نتایجش چندان رضایت بخش نبود.
سال 1910 در مسابقه بین المللی هامبورگ مشترکا به مقام هفتم و هشتم رسید.
سال 1911 در مسابقه ای در کارلسباد به رده هشتم تا یازدهم سقوط کرد.
سال 1912 منحنی نتایج آلخین بالا می آید: او در استکهلم و پترزبورگ به مقام نخست میرسد ولی در ویلنا (پایتخت لیتوانی) به مقام مشترک ششم و هفتم دست مییابد.
سال 1914 برای آلخین بسیار موفقیت بار بود. در ماه ژانویه به همراه آرون نیمزوییچ در مسابقه استادان سراسر روسیه به مقام قهرمانی رسید. هر دو آنان اجازه شرکت در مسابقات بین المللی معتبر پترزبورگ را دریافت کردند. آلخین در آنجا در مصاف با استادان بزرگ بلند آوازه آن زمان به نتیجه ای عالی دست یافت. بعد از امانوئل لاسکر (13.5 امتیاز) و خوزه رائول کاپابلانکا (13 امتیاز), آلخین (10 امتیاز) به مقام سوم و عنوان استاد بزرگی [1]دست یافت.
لاسکر و کاپابلانکا تاثیر بسیار زیادی بر روی آلخین گذاشته بودند.
سال 1914 آلخین در کارزار بین المللی دیگری شرکت کرد. آلخین که با 9.5 امتیاز از 11 بازی پیشتاز بود, ولی این بازیها به دلیل جنگ جهانی اول ناتمام ماند و به میهنش بازگشت و توانست تحصیلاتش در رشته حقوق را به پایان برساند.
آلخین در سال 1916 داوطلبانه به عنوان مامور بهداری به جبهه رفت, در آنجا دچار ناراحتی ناشی از جنگ شد و مدت زمانی در بیمارستانی در تانوپول[2] بستری شد.
بعد از انقلاب روسیه در سال 1919 در اداره آگاهی مسکو استخدام شد و در سال 1920 با آنهلیزه روئگ, روزنامه نگار سوئیسی, ازدواج کرد.
در سال 1920 بعد از فتح قهرمانی سراسری روسیه به فرانسه مهاجرت کرد.
سال 1921 برای آلخین موفقیت آمیز بود : مقام های نخست در تریبرگ, بوداپست و لاهه و پیروزی در رویارویی علیه فردریک زمیش.
مسابقه لندن 1922, نخستین مسابقه بین المللی که کاپالانکا در آن به عنوان قهرمان جهان وارد میدان می شد. در این مسابقه کاپابلانکا (13 امتیاز) اول, آلخین (11.5 امتیاز) دوم و ویدمار (11 امتیاز) سوم شدند.
سال 1923, نگارش کتاب " بهترین بازیهای من 1909 – 1923"
سال 1924, مسابقه بین المللی نیویورک, امانوئل لاسکر (16 امتیاز), کاپابلانکا (14.5 امتیاز), آلخین (12 امتیاز)
سال 1924, نگارش کتاب دیگری با عنوان "مسابقه بین المللی شطرنج نیویورک 1924"
آلخین در همین سال با نادژدا سیمیونوفنا فابریتسکایا آشنا شده و پس از مدت کوتاهی دوباره ازدواج می کند.
در سال 1925 از دانشگاه سوربن فرانسه در رشته حقوق موفق به دریافت درجه دکترا شد.
سال 1925, سال پیروزی های اساسی آلخین. پیروزی در مسابقات پاریس, برن و بادن بادن.
سال 1927 دولت آرژانتین مبلغ لازم برای رویارویی آلخین با کاپابلانکا را تامین کردو اعلام کرد که رویارویی آنان در سال 1927 در بوئنوس آیرس برگزار خواهد شد.
در سال 1927 آلخین خود را برای رویارویی با خوزه رائول کاپابلانکا (قهرمان جهان) آماده میکند. شرح کلی این تدارک در به طورخلاصه در مقدمه کتابی با عنوان "مسابقه بین المللی شطرنج نیویورک 1927" آلخین آمده است.
حامیان مالی آلخین چند ماه پیش از رویارویی هوس کردند مسابقه بین المللی معتبری برگزار کنند. از آلخین نیز دعوت نمودند و اعلام کردند کسی که مقام اول یا در صورت قهرمانی کاپابلانکا مقام دوم را کسب کند, حق شرکت در رویارویی علیه قهرمان جهان را خواهد داشت. اما آلخین باز موفق شد بعد از کاپابلانکا مقام دوم را کسب نموده و حق شرکت در رویارویی را بدست آورد.
سال 1927 آلخین با 6 برد, 25 مساوی و سه باخت عنوان قهرمانی جهان را از کاپابلانکا گرفت.
پس از این مسابقه لاسکر نوشت : <<غلبه آلخین بر کاپابلانکا پیروزی یک پهلوان میدان نبرد،یک هنرمند چیره دست،یک جستجوگر خستگی ناپذیر و یک نوآور فعال بود>>
در سال 1929 یفیم بوگولیوبوف تلاش کرد رویارویی قهرمان جهان بایستد, ولی این دیدار بسیار یک طرفه بود. (آلخین 11 برد, 9 مساوی و 5 باخت)
قهرمانی در سان رمو (1930) و بلد (1931).در سان رمو, آلخین در پایان 3.5 امتیاز از نفر دوم جدول یعنی آرون نیمزویچ پیش بود.
نیمزویچ بعد از مسابقه اظهار داشت: او مارا مانند جوجه های تازه از تخو بیرون آمده قلع و قمع میکند.
سالهای 1932 تا 1934 کارشناسان در بازیهای آلخین رفته رفته بی دقتی ها و اشتباهات فاحشی مییافتند. بحرانی عمیق, آشکار بود. اندوهی که ناگزیر هر روس دور از میهن را در بر میگیرد.
در سال 1935,آلخین در برابر دکتر ماکس ایوه با نتیجه (8 برد, 13 مساوی و 9 باخت), قهرمانی جهان را به ایوه واگذار میکند.
آلخین در سال 1937 در رویارویی برگشت قهرمانی جهان در هلند, با نتیجه (10 برد, 11 مساوی و 4 باخت), عنوان قهرمانی جهان را از ماکس ایوه پس گرفت.
در 1938 با شرکت در مسابقات بین المللی در مارگیت, مونته ویدئو و پلیموت, جوایز نخست را برای او به همراه داشت و فقط در مسابقه مشهور AVRO [3](آورو) با ناکامی و مقام چهارم تا ششم مشترک پایان یافت.
در سال 1938 میخاییل باتوینیک رسما آلخین را به مبارزه فرا خواند و آلخین این دعوت را پذیرفت.
در تابستان 1939 آلخین راهی المپیاد شطرنج بوئنوس آیرس شد اما در حین مسابقه جنگ جهانی دوم اتفاق افتاد.
در 1940 بعد از دو هفته اقامت در پرتقال به فرانسه بازگشت و در سمت مترجم نظامی وارد ارتش فرانسه شد.
پس از جنگ افرادی به آلخین حمله ور شدند و شرکت او در مسابقاتی که اشغالگران (آلمان نازی) در سالهای 1941 تا 1943 برگزار می کردند در حکم همکاری با نازیها دانستند و حتی درخواست محاکمه او را داشتند.
در دسامبر 1945 در لندن, در مسابقه مشهور هیستینگز . فدراسیون شطرنج آمریکا خواستار اخراج آلخین از مسابقه شد و تهدید کردند که مسابقه را تحریم میکنند. در جریان مسابقه لندن دادگاهی علیه آلخین برپا شد.
در 25 مارس 1946 که او مشغول آماده سازی خود برای مسابقه با میخاییل باتوینیک بود, وفات نمود.
امانوئل لاسکر: آلخین از ترکیب برآمده است. او شیفته ترکیب است. همه استراتژی شطرنج برای او فقط در حکم تدارک است, در حکم عناصری ناخوشایند که متاسفانه گریزی از آنها نیست. ضربات خیره کننده، اهداف غافل گیر کننده، این است بازی او... قوه تخیل او هنگام حمله به شاه اسن که فروزان میشود.
آلخین: " در همان زمان که کودک خردسالی بودم, استعداد شطرنجی را در خود احساس کردم و آنگاه تمایلی درونی و کششی مهار نشدنی نسبت به شطرنج در خود دیدم. من از طریق شطرنج, شخصیت خود را پرورش دادم. شطرنج بیش از هر چیز به فرد می آموزد که واقع بین باشد. در شطرنج تنها با شناخت اشتباهات و کاستیهای خود, می توان استاد نیرومندی شد. درست همانند خود زندگی."
آلخین: آری من شطرنج را هنر می دانم و تمامی وظایفو مسئولیت هایی را که هنر بر دوش هوادارانش می نهد به عهده می گیرم.
آثار و نوشته های آلخین:
-- Alekhine, Alexander (1985). My Best Games of Chess 1908–1937. Dover. ISBN 0-486-24941-7. Originally published in two volumes as My Best Games of Chess 1908–1923 and My Best Games of Chess 1924–1937.
-- Alekhine, Alexander (1968). The Book of the Hastings International Masters' Chess Tournament 1922. Dover. ISBN 0-486-21960-7.
-- Alekhine, Alexander (1961). The Book of the New York International Chess Tournament 1924. Dover. ISBN 0-486-20752-8.
-- Alekhine, Alexander (1962). The Book of the Nottingham International Chess Tournament. Dover. ISBN 0-486-20189-9.
-- Alekhine, Alexander (1973). The World's Chess Championship, 1937. Dover. ISBN 0-486-20455-3.
Games analysis published after 1938 were edited by Edward Winter and published in 1980 in the book:
-- Alekhine, Alexander & Edward Winter (1992). 107 Great Chess Battles 1939–1945. Dover. ISBN 0-486-27104-8.
بازی جاویدان آلخین:
1922: Bogoljubov–Alekhine, Hastings
1. d4 f5 2. c4 Nf6 3. g3 e6 4. Bg2 Bb4 5. Bd2 Bxd2 6. Nxd2 Nc6 7. Ngf3 O-O 8. O-O d6 9. Qb3 Kh8 10. Qc3 e5 11. e3 a5 12. b3 Qe8 13. a3 Qh5 14. h4 Ng4 15. Ng5 Bd7 16. f3 Nf6 17. f4 e4 18. Rfd1 h6 19. Nh3 d5 20. Nf1 Ne7 21. a4 Nc6 22. Rd2 Nb4 23. Bh1 Qe8 24. Rg2 dxc4 25. bxc4 Bxa4 26. Nf2 Bd7 27. Nd2 b5 28. Nd1 Nd3 29. Rxa5 b4 30. Rxa8 bxc3 31. Rxe8 c2 32. Rxf8 Kh7 33. Nf2 c1=Q 34. Nf1 Ne1 35. Rh2 Qxc4 36. Rb8 Bb5 37. Rxb5 Qxb5 38. g4 Nf3 39. Bxf3 exf3 40. gxf5 Qe2 41. d5 Kg8 42. h5 Kh7 43. e4 Nxe4 44. Nxe4 Qxe4 45. d6 cxd6 46. f6 gxf6 47. Rd2 Qe2 48. Rxe2 fxe2 49. Kf2 exf1=Q 50. Kxf1 Kg7 51. Ke2 Kf7 52. Ke3 Ke6 53. Ke4 d5
[1] در آن زمان عنوان استاد بزرگی به فاتحان مسابقات معتبر بین المللی اطلاق میشد.
[2] شهری در اوکراین
[3] AVRO tournament, Keres and Fine 8½; Botvinnik 7½; Alekhine, Euwe and Reshevsky 7; Capablanca 6
تهیه و تنظیم : رضا عبدالله زاده
Alekhine _ tenner 1911
